ساقيا آمدن عيد مبارک بادت

وان مواعيد كه كردی مرواد از يادت!

برسان بندگی دختر رز، گو: " به در آی

كه دم همت ما كرد ز بند آزادت

چشم بد دور! كز آن تفرقه خوش باز آورد

طالع نامور و دولت مادرزادت

شكر ايزد، كه ز تاراج خزان رخنه نيافت

بوستان سمن  و سرو و گل و شمشادت!

در شگفتم كه در اين مدت ايام فراق

بر گرفتی ز حريفان دل و، دل می دادت.

شادی مجلسيان در قدم فرخ توست

جای غم باد هر آن دل كه نخواهد شادت! "

حافظ از دست مده صحبت اين كشتی نوح

ورنه، توفان حوادث ببرد بنيادت!